ตอบโต้อดีตรัฐมนตรีกระทรวงการคลังและการต่างประเทศของสหภาพ Yashwant Sinha ที่อ้างว่า Mamata Banerjee เสนอให้ไปที่กันดาฮาร์ ประเทศอัฟกานิสถาน เพื่อประกันการปล่อยตัวประกันบนเที่ยวบิน IC-814 ที่ถูกจี้ของอินเดียนแอร์ไลน์ในปี 2542 เพื่อนร่วมงานในคณะรัฐมนตรีของเขาในขณะนั้น ได้กล่าวว่า Banerjee ไม่ได้ทำข้อเสนอดังกล่าวในการประชุมรัฐมนตรี
อดีตผู้นำ BJP Sinha ได้อ้างสิทธิ์นี้ขณะเข้าร่วม
Trinamool Congress ของ Banerjee เมื่อวันอาทิตย์ ก่อนการเลือกตั้งในรัฐเบงกอลตะวันตก และยกย่อง “จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้” ของเธอ
อย่างไรก็ตาม ผู้นำอาวุโส BJP ชานตา คูมาร์ รัฐมนตรีกระทรวงอาหารและการบริโภคในขณะนั้น ยืนกรานว่าไม่มีการอภิปรายดังกล่าวเกิดขึ้นในการประชุมคณะรัฐมนตรี เนื่องจากเป็นเรื่องของคณะกรรมการคณะรัฐมนตรีด้านความมั่นคงที่จะต้องตัดสินใจ และจาสวันต์ ซิงห์ รัฐมนตรีกระทรวงกิจการภายนอก กำลังจัดการการดำเนินงานทั้งหมด
“ไม่มีข้อเสนอดังกล่าวในการประชุมคณะรัฐมนตรี เท่าที่ทราบดีที่สุด ไม่มีการสนทนาดังกล่าวเกิดขึ้นในการประชุมคณะรัฐมนตรีเมื่อเครื่องบินถูกจี้ แม้หลังจากวิกฤตสิ้นสุดลง ฉันก็ไม่เห็นเรื่องดังกล่าว” กุมาร อดีต CM ของรัฐหิมาจัลประเทศ กล่าว
อ่านเพิ่มเติม: เหตุใดรัฐบาลวัชปายจึงเลือกเปลี่ยนผู้ก่อการร้าย 3 คนกับผู้โดยสาร 160 คนของ IC 814 เมื่อสองทศวรรษที่แล้ว
รัฐมนตรีคนอื่น ๆ ก็ขัดแย้งกับ Sinha
สมาชิกคนอื่น ๆ ของคณะรัฐมนตรี Atal Bihari Vajpayee ในปี 2542 ThePrint พูดด้วยว่าไม่มีการสนทนาดังกล่าวเกิดขึ้นระหว่างรัฐมนตรีหรือว่า Mamata Banerjee รัฐมนตรีการรถไฟในขณะนั้นได้เสนอให้ไปที่กันดาฮาร์เพื่อประกันการปล่อยตัวประกัน Trinamool Congress ของ Banerjee เป็นพันธมิตรของ BJP ในขณะนั้น
รมว.ปิโตรเลียมในขณะนั้น Ram Naik รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสิ่งแวดล้อม
Suresh Prabhu รัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงาน Satyanarayan Jatiya และแม้แต่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกิจการชนเผ่า Jual Oram ต่างก็กล่าวว่าการพิจารณาดังกล่าวเกิดขึ้นใน CCS ประกอบด้วย PM Vajpayee รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย LK Advani Jaswant Singh Yashwant Sinha และ จอร์จ เฟอร์นันเดส รัฐมนตรีกระทรวงกลาโหม และไม่ได้อยู่ในคณะรัฐมนตรี และถ้ามามาตา บาเนอร์จี ยื่นข้อเสนอในการประชุมกับวัจปายี พวกเขาไม่มีความรู้เรื่องนี้เลย
“ CCS กำลังหารือเรื่องนี้เมื่อเหตุการณ์เกิดขึ้น ไม่ใช่คณะรัฐมนตรี” Prabhu กล่าวกับ ThePrint
Jatiya กล่าวเสริม:“ บางที Mamata ji แสดงอารมณ์ของเธอต่อหน้า Yashwant Sinha เป็นการส่วนตัว แต่ไม่มีข้อเสนอดังกล่าวในคณะรัฐมนตรี เนื่องจากเรื่องนี้ถูกจัดการโดย Jaswant Singh, George Fernandes และเลขาธิการใหญ่/ที่ปรึกษาด้านความมั่นคงแห่งชาติ Brajesh Mishra จึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมีการพิจารณาในคณะรัฐมนตรี”
อย่างไรก็ตาม อรุณ ชูรี ซึ่งเข้ารับตำแหน่งรัฐมนตรีในรัฐบาลวัชปายีในปี 2546 ได้ปกป้องสิงหาผู้ซึ่งเหินห่างจาก BJP เช่นเดียวกับเขา Shourie กล่าวว่าถ้า Sinha กำลังพูดว่า Banerjee ทำข้อเสนอ เรื่องนี้ต้องได้รับการปฏิบัติด้วยแรงโน้มถ่วงเนื่องจากความทรงจำนาทีและรายละเอียดของเขาฟังดูดี
การจี้ในปี 1999
เมื่อวันที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2542 ชาย 6 คนจี้เครื่องบินของสายการบินอินเดียนแอร์ไลน์ เที่ยวบิน IC-814 ระหว่างเส้นทางจากกาฐมาณฑุไปนิวเดลี มีผู้โดยสาร 178 คนและลูกเรือ 11 คนบนเรือ และผู้จี้เครื่องบินเรียกร้องให้ปล่อยตัวนักโทษที่เชื่อมโยงกับการก่อการร้าย 36 คน เพื่อแลกกับการปล่อยตัวประกัน
เครื่องบินลำดังกล่าวได้หยุดที่เมืองอมฤตสาร์ ลาฮอร์ และดูไบ โดยกลุ่มผู้จี้เครื่องบินได้ปล่อยผู้โดยสาร 27 คน รวมทั้งผู้โดยสารที่ได้รับบาดเจ็บและร่างของชายคนหนึ่งซึ่งถูกแทงเสียชีวิต เครื่องบินแอร์บัส A300 จากนั้นลงจอดที่กันดาฮาร์ในอัฟกานิสถานที่กลุ่มตอลิบานควบคุม เหตุการณ์จี้เครื่องบินทั้งหมดกินเวลาแปดวัน
Jaswant Singh ให้รายละเอียดเกี่ยวกับเหตุการณ์ของการจี้เครื่องบินในหนังสือ A Call to Honor ของ เขา โดยกล่าวถึงวิธีที่เขาได้ยินข่าวหลังจากกลับจากที่ทำงานถึงบ้าน และเมื่อเขากำลังจะออกไปหาหลานสาวที่เกิดในวันนั้น
การประชุม CCS เร่งด่วนถูกเรียกที่บ้านของนายกรัฐมนตรี และเขาใช้เวลาสองวันเรียกอับดุล ซัตตาร์ รัฐมนตรีต่างประเทศปากีสถาน พยายามป้องกันไม่ให้เที่ยวบินออกจากดูไบ และติดต่อสโตรบ์ ทัลบอตต์ รัฐมนตรีต่างประเทศสหรัฐฯ เพื่อใช้อิทธิพลของเขาในโลกอาหรับและ กับซาอุดิอาระเบียที่มีอำนาจในการหยุดเครื่องบินจากการขึ้นอีกครั้ง
เขากล่าวว่าเวลา 2 วันสูญเปล่าเพราะโลกตะวันตกทั้งโลกเป็นวันหยุดในวันคริสต์มาส และเนื่องจากการควบคุมการจราจรทางอากาศกันดาฮาร์กำลังสื่อสารเป็นภาษาเปอร์เซีย ซึ่งกระทรวงการต่างประเทศไม่มีทรัพยากรทางภาษา
จากนั้นกระทรวงของจัสวันท์ ซิงห์ได้ส่งเจ้าหน้าที่คนหนึ่งจากอิสลามาบัดไปยังกันดาฮาร์เพื่อสร้างความเชื่อมโยงกับผู้จี้เครื่องบิน หลังจากที่การเจรจาเริ่มต้นขึ้น ในที่สุด ผู้จี้เครื่องบินตกลงที่จะปล่อยผู้ก่อการร้ายเพียงสามคน รวมทั้ง Masood Azhar และเจ้าหน้าที่สามคน — Vivek Katju เลขาธิการร่วมของโต๊ะปากีสถาน-อัฟกานิสถานของ MEA; Ajit Doval เจ้าหน้าที่ข่าวกรองซึ่งเป็นหนึ่งในผู้เจรจาหลักและขึ้นเป็นที่ปรึกษาความมั่นคงแห่งชาติ และเจ้าหน้าที่ RAW และหัวหน้า CD Sahay ในเวลาต่อมา — ร้องขออย่างเป็นเอกฉันท์ว่าควรให้ใครซักคนมาตัดสินใจทันทีหากสถานการณ์เปลี่ยนไป
Jaswant Singh เขียนว่า: “ฉันมักจะไปเพราะเป็นความรับผิดชอบของ MEA”
ในการประชุม CCS วันที่ 31 ธันวาคม ได้มีการตัดสินใจปล่อยตัวผู้ก่อการร้ายทั้งสามและ Jaswant Singh จะไปที่กันดาฮาร์เพื่อทำการตัดสินใจทันที เขาเดินทางไปพร้อมกับผู้ก่อการร้ายและเจ้าหน้าที่ และตัวประกันก็ได้รับการปล่อยตัว
แต่ในหนังสือของซิงห์ บททั้งบทเกี่ยวกับการจี้ไม่ได้กล่าวถึงนักการเมืองคนอื่นที่เสนอให้ไปที่กันดาฮาร์ แม้จะพูดให้เข้าใจง่ายๆ ว่าตอนที่เขาเรียกลูกชายของเขา เขาเสนอให้ไปเจรจากับพวกจี้เครื่องบิน
Credit : msexperts.org myquiltvillage.com mythguide.org nawraas.net newmexicobuildingguide.com nitehawkvision.com northbysouththeatrela.org northquaymarine.net nwawriters.org oneheartinaction.org
